بعد از قتل عام شیعیان نیجریه، نوبت به شیخ مظلوم حجاز رسید

 

خبر کوتاه است اما تکان دهنده؛" شیخ نمر باقر النمر رهبر شیعیان عربستان به همراه 36 تن از یارانش اعدام شد" اگر قلب شیعه از شنیدن این خبر از تپش باز ایستد جای تعجب ندارد، من به قدری که از سعودی ملعون، این جرثومه فساد و تباهی ، این کانون تمام بحران های عالم اسلام و این  رژیم سراسر فتنه نگران و خشمگینم از دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی که هیچگاه در تراز انقلاب اسلامی نبوده نگرانم! از دولتی که امیدی به تدبیر آن نیست نگرانم، از سکوت مرگ آور آقایانی نگرانم که زبانشان تنها برای کوبیدن منتقدان داخلی برّان است. در داستان پر آب چشم اعدام نمر  که حاصل سکوت و محافظه کاری دستگاه سیاست خارجی ماست بیان چند مساله ضروری است ؛

1- عربستان سعودی که تا پیش از این از پشت به امت اسلام خنجر می زد و مزورانه در آتش بحران های فلسطین و سوریه و عراق و یمن و بحرین و مصر و ساحل عاج و نیجریه و آذربایجان و افغانستان و ده ها کشور دیگر هیزم می ریخت از سال گذشته تا کنون شمشیر را از روز بسته، عربستان سعودی بر خلاف دولت ما با کسی تعارف ندارد و در کج راهه خود به تاخت می تازد.

2- افسارگسیختگی سعودی ها از لشکرکشی به بحرین آغاز شد، با آتش افروزی و حمایت از تروریست های النصره و جیش الاسلام در سوریه و بحران آفرینی در عراق ادامه یافت، با به خون کشیدن ملت لبنان به اوج رسید، با کشتار مسلمانان در منا وقاحت را به حد اعلا رساند و امروز با اعدام شیخ مظلوم اعلام کرد که هیچ حد و مرزی را در بی شرمی و دد منشی نمی شناسد.

3- متاسفانه در مملکت ما و در سیاست خارجی ما و در دستگاه های تصمیم گیری ما عده ای هستند که هنوز معتقدند عربستان برادر ماست و عربستان قدرت اول اعراب است و عربستان مرکز ثقل دنیای عرب است و عربستان چه و چه است، حقیقت اما چیز دیگریست، و آن اینکه عربستان هیچ نیست. چه کسی می تواند ادعا کند که یک گروه غیر تروریست در دنیای اسلام از عربستان سعودی حمایت می کند؟ ما مفتخریم که الهام بخش شیعیان نیجریه و حوثی های یمن و مجاهدین فلسطینی و حزب الله لبنان و گروه های سیاسی- نظامی عراق هستیم، عربستان به کدام گروه افتخار دارد؟ به تروریست های النصره یا احمد الاسیر لبنانی؟ به طالبان افغانستان یا بی خرد های اخوانی؟ این رژیم سراسر فساد نه تنها از خردمندی در اداره کشور بی بهره است که حقوق اولیه مردم خود را نادیده می انگارد، اگر نفت از این جاهلان عصر مدرن گرفته شود باید باز به عصر بیایان گردی  و غارت یکدیگر، آنگونه که آبائشان می کردند باز گردند.

4- اگر دولت یازدهم محترم ادعا دارد که به واسطه سر و سامان دادن به اوضاع اقتصادی مملکت و برجام و اشتغال و تورم و رکود و این روزها آلودگی هوا و ... نمی تواند بر سیاست خارجی تمرکز کند باید پرسید، آیا کرنش های خارجی به سرو سامان دادن به داخل منجر شده است؟ پاسخ مسلما منفی است. مع الاسف نه چرخ اقتصاد می چرخد، نه چرخ سانتری فیوژها و نه هیچ چرخ دیگری!

5- رفتار وحشیانه عربستان سعودی حاصل کوتاه شدن مداوم آستانه صبر ما به عنوان جمهوری اسلامی در قبال فشار علیه شیعیان است، اگر جمهوری اسلامی و بالاخص دولت یازدهم نصبت به سرنوشت شیعیان از آذربایجان تا نیجریه و مصر و پاراچنار پاکستان حساسیت ویژه ای نشان می داد، امروز سعودی ها، این غاصب الحرمین های از خدا بی خبر، این چنین دل شیعه را داغدار نمی کردند.

6- بیانیه وزارت امور خارجه در محکومیت اقدام جنون آمیز سعودی آنقدر کوتاه و بی رمق است که اگر زحمت نوشتن آن را به خود نمی داد سنگین تر و وزین تر بود.