تالمات و تاملات یک دانشجو

خوشحال از اینکه نخبگان سیاسی نسبت به آینده کشور احساس وظیفه می کنند٬ و اینکه عرصه انتخابات رقابتی تر میشود و اینکه جمهوری اسلامی ظرفیت حضور سلائق مختلف را دارد.

اما نکات منفی در موردحضور این تعداد بالا از کاندیداها از وزن بیشتری برخوردار است. تخفیف جایگاه و تنزیل شآن ریاست جمهوری اولین مورد ان است.

دوم آنکه حضور ۴یا ۵ نفره٬ از یک جبهه و جناح در انتخابات با آراء فکری نزدید به یکدیگر٬ شعار "خدمت و احساس تکلیف" را برای مردم سخت و غیر قابل پذیرش می کند.

اعلام نامزدی این همه "چهره سیاسی" برای احراز پست ریاست جمهوری مساله ای نادر و عجیب در تاریخ جمهوری اسلامی است.

با مروری بر اسامی کسانی که به صورت علنی و یا غیر علنی اعلام کاندیاتوری کرده اند به صراحت میتوان دریافت که عده زیادی تنها بخاطر منافع محض شخصی٬ شهرت٬ معاملات سیاسی پشت پرده٬گروکشی و سهم خواهی پا به این میدان گذاشته اند.

شخصیتهائی که اعلام کاندیاتوری کرده اند از لحاظ اهمیت و دلیل ورود به میدان رقابت را میتوان در ۳ دسته کلی تقسیم بندی کرد:

۱- کسانی که هم پتانسیل و هم تیم و برنامه مدونی برای این پست دارند٬ تعداد این افراد بیشتر از ۵نفر نیست.سابقه ای بیش از یک دهه در مدیریت کلان کشور یک فاکتور از افرادی است که در این دسته جای می گیرند.

۲- کسانی که صرفا برای شهرت و دیده شدن به میدان آمده اند٬ هیچ برنامه مدونی ندارند و به جرات میتوان گفت تصمیم انها برای حضور تصمیمی سطحی و کوتاه بینانه است. نمونه بارز آن افرادی است که با احراز سمت های یک شبه و ریاست یک "حزب انتخاباتی"٬ نمایندگی در چند دوره مجلس٬٬ حضور کوتاه مدت در مدیریت یک استان و مسائلی از این قبیل تنها برای شناخته شدن پا به میدان گذاشته اند.

۳- افراد مشهوری که برای گرو کشی و سهم خواهی نام خود را مطرح کرده اند٬ افرادی که اگر چه چهره هائی شناخته شده محسوب میشوند اما خود نیز به این نکته واقفند که نه ظرفیت ریاست جمهوری را دارند و نه برنامه مشخصی برای اداره کشور. این افراد بیش از انکه به فکر رقابت سیاسی باشند در تلاش برای " معامله سیاسی" هستند.

به نظرم از میان ویژگی های مختلف٬ وجود ۵ خصیصه مقدماتی(که نقص در هر یک از آنها میتواند خدشه ای عمیق در احراز صلاحیت انها در نزد ملت وارد آرود)برای انتخاب اصلح عبارتند از:

۱- سابقه مبارزاتی٬جهادی و جبهه:

به نظرم افرادی که در دوران انقلاب از میادین مبارزه با رژیم شاهنشاهی به دور بوده اند و در دوران جنگ تحمیلی به بهانه های مختلف خود را از معرکه دور نگه داشته اند لیاقت احراز پست ریاست جمهوری را ندارند. گرچه این ملاک تنها معیار انتخاب اصلح نیست اما این مساله٬ مساله مهمی است که افرادی که اکنون و در دوران عظمت و رشد جمهوری اسلامی "فریاد مبارزه" سر میدهند آیا در عرصه عمل( که نمونه بارز آن دوران مبارزه علیه رژیم شاه و دوران جنگ بوده ) نیز در میدان حضور داشته اند یا خیر.

۲- داشتن تیم و برنامه مدون برای اداره عقلانی امور کشور:

بعضی از افرادی که خود را در حد نفر اول اجرائی جمهوری اسلامی میدانند برنامه ای در حد اداره یک شهرستان هم ندارند چه رسد به برنامه عمیق سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور. تاکید این افراد بیش از انکه به استفاده از حلقه مشاوران توانمند باشد بیشتر پیرامون اظهار نظرهای شازی است که بیشتر اسباب خنده را فراهم میکند تا کسب رای مردم.(البته نوع برنامه ریزی نیز مهم است چه انکه برخی از افراد و گروه ها برای عقب گرد کشور برنامه بیشتری دارند تا توسعه و رشد آن)

۳- سابقه مدیریتی در عرصه های کلان کشوری:

مدیریت یک سازمان٬ وزارتخانه و یا پست های حساس ملی ابتدائی ترین شرط برای ورود افراد به این عرصه است. متاسفانه توهم" خود مدیر بینی" در برخی از آقایان موجب شده است که صرف چند دوره نمایندگی مجلس٬ سابقه استادنداری٬ ریاست یک دانشگا و ٬دبیر یک حزب بی نام و نشان و خلق الساعه خود را شایسته اداره امور مختلف کشور بدانند.

۴- ساده زیستی:

داشتن کارنامه شفاف مالی و اقتصادی٬ سبک زندگی غیر مرفهانه٬ مشروعیت ثروت به دست آمده ٬ عدم شهرت وی٬خانواده و فرزندان او به فساد مالی و شفافیت در میزان ثروت کاندیای مطرح شده از جمله مواردی است که داعیه دار پست ریاست جمهوری باید داشته باشد.

۵- داشتن مواضع شفاف٬ادبیات صحیح و بیان صادقانه:

به نظرم کسانی که در اظهارات خود پیرامون مسائلی همچون ولایت فقیه٬ آمریکا ٬فتنه٬ مفاسد دولتی و اقتصادی و... با دودلی و تردید مواجهند از صلابت لازم برای احراز ریاست جمهوری برخوردار نیستند. کسانی که در گفتار خود از ادبیاتی به دور از شان یک "سیاستمدار خبره" استفاده می کنند مسلما ظرفیت کسب جایگاه ریاست جمهوری را ندارد.

این موارد و البته پیروی از دستورات ولی فقیه و اعتقاد به ولایت فقیه که دروازه ورود به این ۵ شرط است مواردی هستند که به نظر میرسد در صورتی که کاندیداها در یکی از موارد ۵ گانه دارای مشکل باشند صلاحیت احراز پست ریاست جمهوری را ندارند.