به نظر می رسد این وزارتخانه از1مشکل هویتی و 2مشکل شکلی رنج میبرد، مشکل هویتی آن، روح حاکم بر این وزارتخانه و مشکل شکلی آن یکی نوع جذب کارمندها و دیپلماتها و دیگری نحوه نظارت بر ایشان است.
نمی دانم این چه آفتی است که به جان مسئولین ما افتاده ؟به هر طریق ممکن باید دل روشنفکران را بدست آوردند،از وام های میلیاردی گرفته تا فراهم آوردن امکانات ویژه و فرستادن به حج و کمک بلاعوض برای برپائی نمایشگاه وغیره.آقایان! لطفا اگر میخواهید خودشیرینی کنید، سعی کنید خودتان را برای پابرهنه ها شیرین کنید برای یتیم ها برای زاغه نشین ها، چطور بازیگران و فوتبالیست ها را گروه گروه با پول بیت المال به حج می برید اما کارگر این مملکت رفتگر این مملکت کشاورز و صیاد و راننده و معلم این مملکت از چنین حاتم بخشی هائی محروم است، جماعت فوتبالیست و بازیگر چه خدمت ویژه ای به مردم کرده است که کشاورز نکرده!؟
حیدربابا؛
دنیا یالان، دنیا دیر....
الگوی سوم که غرب به دنبال نوعی "انتقام" در خلال اجرای آن علیه حکومت ِ هدف است و به دردناکترین مدل برای حکام مشهور است، الگوی لیبی می باشد(Libyan model)در این الگو ارتش و نیروهای نظامی به صورت جدی و کامل از حکومت جدا نمیشوند، درگیری های داخلی حالت فر سایشی پیدا می کند و تحولات به سرعت جنبه بین المللی می یابند در این مدل سعی میشود گستره درگیری ها از پایتخت فراتر رود و تمامی مناطق کشور را درگیر نماید.
تشکیل گروه اپوزیسیون سیاسی – نظامی و اعطای مشروعیت جهانی به آنها و تهدید به دخالت نظامی و نهایتاً انجام این دخالت از دیگر ویژگی های این مدل است.
در این مدل سعی می شود افکار عمومی را قانع سازد که اولا جنایات فجیعی "توسط حکومت" صورت گرفته است،ثانیا هیچ راه سیاسی برای خاتمه بحران وجود ندارد.
حمایت از مظلومین و مستضعفین جهان و گروه های آزادی بخش٬یکی از اصول قانون جمهوری اسلامی ایران است و تخطی از آن نه تنها عقب نشینی از اصول ناب انقلابی و اسلامی است بلکه قانونا نیز زیر پاگذاشتن مرّ قانون است.
جمهوری اسلامی بخواهد یا نخواهد چشم بسیاری از مسلمانان تحت ستم از شیعه تا سنی٬از سواحل مدیترانه گرفته تا اقیانوس هند و دریای آندامان در شرق آسیا به حمایت های جمهوری اسلامی است.
وزارت امور خارجه هرکشوری بخشی از دستگاه دیپلماسی و مجری سیاستهای رسمی کشورها است٬از جمله در جمهوری اسلامی ایران.
واقعیت آن است که "مواضع وزارت امور خارجه" در قبال تحولات بیداری اسلامی نه تنها در حد و اندازه نام انقلاب اسلامی نیست بلکه با نگاهی گذرا و مقایسه وزارت امور خارجه کشورمان با کشوری ذره ای مثل قطر و یا کشوری سکولار مثل ترکیه در می یابیم که ما در راستای دست یابی آرمان ها و اهداف انسانی و اسلامی کشورمان انفعالی عمل کرده ایم.
ذکر این نکته ضروری است که پایداری در اصول اساسی و آرمان های عمده جمهوری اسلامی با غوغاسالاری و دشمن تراشی متفاوت است اما متاسفانه در روح عمده مقامات و دیپلماتهای دیپلمات های جمهوری اسلامی نوعی محافظه کاری ذاتی وجود دارد که دفاع از ارزشهای انقلاب و حمایت از ازرشهای اسلامی و انقلابی و انسانی را با تندروی و موضع گیری غیر عقلانی اشتباه گرفته اند.
این مسائل با موضع گیری های وزارت امورخارجه و بیانات سخنگوی وزارت امور خارجه مان در در مقابل حوادثی همچون
سرکوب شیعیان آذربایجان
قلع و قمع شیعیان بحرین
اعدام هموطنانمان در عربستان سعودی
قتل مروه شربینی در دادگاه آلمان
کشتار شیعیان پاراچنار
کاریکاتورهای موهون علیه پیامبر اسلام حضرت محمد(ص)
کشتار مسلمانان چین
ادعای ارضی امارات متحده عربی علیه جزایر سه گانه
کشتار زیدی های یمن توسط رژیم علی عبدالله صالح
زندانی شدن و اعتصاب غذای عبدالهادی خواجه
و....کاملا مشهود است.
از جمله مواضع اخیر انفعالی دیگر وزارت امورخارجه باید به مساله آیت الله النمر اشاره کرد
اگر انفعال در مقابل امارات متحده عربی با مسائل اقتصادی و تجاری توجیه میشود٬معلوم نیست سکوت و انفعال وزارت امورخارجه در مقابل جنایات سعودی علیه شیعیان عربستان و ضرب و شتم و دستگیر کردن آیت الله النمر با چه توجیهی صورت میپذیرد.
در روزهائی که موج بیداری اسلامی در بسیاری از حکومت های وابسته به غرب را در منطقه ساقط نموده و با چالش همراه ساخته است و ژئوپولتیک مقاومت در منطقه در حال قدرت گیری است٬موضع گیری های ضعیف وزارت امور خارجه کشورمان به هیچ وجه در شان جمهوری اسلامی نیست.با این موضع گیری ها بسیاری از فرصتهائی که سالها برای آن سختی کشیده و منتظر آن بوده ایم از دست می روند.
با این وضعیت باید منتظر بود که ۲هفته پس از شهادت احتمالی آیت الله النمر سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان با یک اظهار تاسف و نگرانی ساده و احتمالا یک بیانه دو سطری از کنار این جنایت بگذرد.
هیچ بعید نیست!
جدیدترین نظریه های بین المللی بر این مساله تاکید دارند که پایه های اصلی قدرت نه درمسائل سیاسی- نظامی بلکه در مساله هویت نهفته است. ، دکتر سید عبدالعلی قوام در کتاب اصول سیاست خارجی و سیلست بین الملل، در بررسی عوامل6گانه قدرت، ایدئولوژی را اولیل عنصر تشکیل دهنده قدرت ملی و بین المللی میداند و از توانائی اعتقادی به عنوان یکی از چهار رکن در قابلیتهای یک نظام سیاسی در فرایند سیاستگذاری خارجی یاد می کند.
مسائل و مفاهیمی همچون شهادت، ایثار، تشیع،عاشورا، مساله انتظار،مساله فلسطین، مقاومت و حتی مساله ای مثل جزایر سه گانه و نام خلیج فارس امروزه نه تنها به یک سنت،آئین و مفاهیم والای معنوی برای شخصِ مسلمان ایرانی بلکه به یک اعتقاد مسلم و یک مساله هویتی و قدرت معنوی حکومت تبدیل شده است.
ذکر این نکته نیز ضروری است که در کشورهای اروپائی مساله بزرگداشت قربانیان جنگ، مساله ای مشترک مورد توافق و مورد احترام برای همه احزاب سیاسی و غیر سیاسی و همه اقشار کشور است اما متاسفانه شاهدیم که در کشورمان بعضی از نخبگان فرهنگی و سیاسی با ژستی روشنفکرمآبانه از این مساله با عناوین شرم آوری مثل مرده پرستی و غمبار کردن فضای اجتماعی و..یاد میکنند.
در ادامه به بررسی بخشی از اقدامات دولت بلاروس پیرامون این مساله خواهیم پرداخت، مسائلی که در ادامه خواهند آمد نه از روی مطالب منتشر شده و تبلیغات و گفته های یک بلاروسی بلکه از مشاهده مستقیم یکی از نزدیکترین دوستانم (در دیدار"منطقه یادمان قربانیان خاتین"که در خلال شرکت در کنفرانس بین المللی کاربردهای نوین نانو تکنولوژی که درتاریخ7-9تیر ماه 1391در شهر مینسک بلاروس صورت گرفته است) نوشته شده اند.
جنگل های خاتین
خاتین نام بخشی از کشور بلاروس است که در فاصله30-40کیلومتری مینیسک،پایتخت این کشور واقع شده است و جنگلهای این منطقه به همین نام خوانده میشوند در این منطقه چندین شهر و روستا وجود داشته است که در سال1943 یعنی در حدود70سال پیش توسط ارتش فاشیست آلمان مورد هجوم قرار گرفته بود.
این در حالی است که تقریبا تمامی استانهای غربی ایران محل ایستادگی ها و مقاومت ها و البته جنایات نیروهای بعثی علیه مردم ایران بوده است نکته دیگر اینکه حوادث اتفاق افتاده در کشور بلاروس مربوط به70سال پیش است اما وقایع جنگ تحمیلی مربوط به 21-29سال پیش بوده است و بسیاری از شاهدان و حاضران در آن، هم اکنون در قید حیات هستند.
برنامه اجباری!
حضور در مناطق یادمانی در کشوربلاروس برای دانش آموزان مقاطع دبیرستان و راهنمائی و حتی دبستان و سربازان وظیفه اجباری است اما در ایران این مساله اختیاری است بدین معنی که دانش آموزان و سربازان بلروسی موظف هستند که هرساله از این مناطق بازدید داشته باشند.
توریست
حضور در این مناطق و بازدید از یادمانهای موجود به برنامه ای برای تمامی تورهای توریستی و علمی در کشور بلاروس تبدیل شده است به این معنی که تقریبا هیچ تور توریستی عمده ای در این کشور وجود ندارد که برنامه بازدید از این مناطق در برنامه آنها وجود نداشته باشد.
یادمان ها
به دلیل آنکه استقامتی از سوی مردم بلاروس در جریان تهاجم آلمان نازی صورت نگرفته است اکثر یادمان ها در واقع معطوف به جنایات نازی ها است تا استقامت مردم در حالی که در کشورما بیشترین استقامت ها و ایستادگی ها و ازخودگذشتگی ها توسط مردم صورت گرفته است.
میادین شهر
قربانیان گمنام از احترام فوق العاده ای میان شهروندان بلاروسی برخوردارند به گونه ای که محل دفن آنها و یادمانهای مربوط به آنها نه در گوشه ای از شهر بلکه در میادین اصلی شهر ساخته میشوند این در حالی است که اجرای این طرح از سوی ایران یعنی دفن شهدای گمنام در میادین اصلی شهر و ساخت بنای یادبود برای آنها احتمالا با برخی مخالفت های سیاسیون و روشنفکران مواجه میشود.
علم پیر خمین به زمین می ماند مگر ما مرده باشیم