بررسی مدل های تونس٬مصر٬لیبی و یمن

 

الگوی سوم که غرب به دنبال نوعی "انتقام" در خلال اجرای آن علیه حکومت ِ هدف است و به دردناکترین مدل برای حکام مشهور است، الگوی لیبی می باشد(Libyan model)در این الگو ارتش و نیروهای نظامی به صورت جدی و کامل از حکومت جدا نمیشوند، درگیری های داخلی حالت فر سایشی پیدا می کند و تحولات به سرعت جنبه بین المللی می یابند در این مدل سعی میشود گستره درگیری ها از پایتخت فراتر رود و تمامی مناطق کشور را درگیر نماید.

تشکیل گروه اپوزیسیون سیاسی – نظامی و اعطای مشروعیت جهانی به آنها و تهدید به دخالت نظامی و نهایتاً انجام این دخالت از دیگر ویژگی های این مدل است.

در این مدل سعی می شود افکار عمومی را قانع سازد که اولا جنایات فجیعی "توسط حکومت" صورت گرفته است،ثانیا هیچ راه سیاسی برای خاتمه بحران وجود ندارد.