غرب به دنبال شکست راه حل سیاسی بحران دمشق

 

در حالی که تحرکات گسترده ای برای حل مسالمت آمیز بحران سوریه صورت گرفته است، برخی از کشورهای غربی قصد دارند با اقدامات نظامی، روند گفتگوهای بین المللی و منطقه ای را با بن بست مواجه سازند.
بر اساس طرح جدید دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس و باراک اوباما، جنگنده های نیروی هوائی انگلیس به خاک سوریه وارد خواهد شد.
 
روزنامه دیلی استار در شماره روز یکشنبه، 21 آبان عنوان کرد، نخست وزیر انگلیس به دنبال ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز بخش هائی از سوریه است.
این روزنامه همچنین عنوان داشت که واحدهای ویژه ارتش انگلیس به آموزش گروه های مسلح و شورشیان سوریه برای ترور مقامات سوری و بشار اسد مبادرت کرده اند.

افسران انگلیسی همچنین به برگزاری دوره های آموزشی استفاده از مواد منفجره و سلاح های پیشرفته برای معارضان مسلح سوریه پرداخته اند.
بنا به این گزارش، مرحله اول طرح کامرون که با هماهنگی فرانسه و آمریکا طراحی شده است شامل ایجاد منطقه پرواز ممنوع و ایجاد پناه گاه های امن در ترکیه، عراق و مرزهای سوریه است.
دیلی استار پیش از این نیز از اعزام ماموران سرویس جاسوسی انگلیس، به منظور کمک به مخالفان بشار اسد گزارشی را منتشر کرده بود.

تحرکات مداخله جویانه غرب در حالی صورت می گیرد که، امیدهای زیادی به فعالیت های اخضر ابراهیمی، نماینده ویژه سازمان ملل برای حل مسالمت آمیز بحران سوریه وجود دارد.

جورج صبرا، رئیس شورای معارضان سوریه نیز روز شنبه، 20 آبان ماه از جنگجویان غیر سوری و کشورهای خارجی خواسته بود برای مبارزه با حکومت بشار اسد وارد خاک سوریه شوند.

به نظر میرسد، پیشروی ارتش سوریه در شهرهای این کشور و پاک سازی این شهرها از نیروهای مسلح موجب ترس غرب از تسلط کامل ارتش سوریه بر این کشور شده است.

پیش از این نیز ناتو عنوان کرده بود که در صورت جنگ بین سوریه و ترکیه، این سازمان به کمک آنکارا خواهد شتافت. مقاومت ارتش سوریه در برابر ترکیه موجب شد که درگیری های نظامی بین دو کشور متوقف شود.

روسیه، چین و برخی از کشورهای منطقه غرب آسیا مخالفت خود را با هرگونه دخالت نظامی در سوریه عنوان داشته اند. غرب به دنبال آن است که سناریو لیبی را در سوریه به اجرا در آورد اما وضعیت پیچیده سوریه و تفاوتهای عمده دمشق و ترابلس موجب شکست این سناریو در سوریه خواهد شد.

علاوه بر این دخالت نیروهای نظامی غرب در سوریه بر خلاف قواعد و حقوق بین المللی خواهد بود. حمله نظامی به کشور ها، بر اساس بند 7 شورای امنیت سازمان ملل صورت می پذیرد که برای تصویب آن نیاز به رای مثبت 9 عضو از پانزده عضو شورای امنیت، همراه با رای مثبت همه کشورهای دائم این شورا خواهد بود.

 

جنبش های اسلامی، دسته بندی ها،رویکردها و اهداف

 

گسترش موج اسلام گرایی و ظهور گروه های اسلام گرا ، یکی از مهمترین تحولات سیاسی و اجتماعی جهان اسلام در قرن بیستم بوده ، که به دلایل متعدد تاریخی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی شکل گرفته است. این جنبش ها اگر چه دارای بنیاد مذهبی می باشند، اما کارکرد و نقش سیاسی را در جوامع اسلامی ایفا کرده اند و به طیف های مختلفی دسته بندی شده اند.

آغاز شکل گیری جنبش های اسلامی به شیوه جدید را باید دهه های پایانی امپراطوری عثمانی و سالهای پایانی قرن 19 و اوایل قرن بیستم دانست.

ادامه نوشته

چاپ مقاله علمی- تخصصی(ره اورد سیاسی)

 مقاله "الزامات افتراق و اشتراك سياست خارجي دولت اوباما و جمهوري اسلامي ايران در عراق"توسط بنده و برادر عزیزم آقای مصطفی اسماعیلی ٬دانشجوی دوره دکترای رشته سیاست گزاری علامه طباطبائی و سردبیر فصلنامه ره آورد سیاسی٬ در شماره ۳۵-سال نهم٬ بهار ۱۳۹۱-این فصلنامه  نوشته .

مقدمه:

ویژگی های سیاسی، تاریخی، مذهبی و فرهنگی ایران و عراق و همچنین شرایط جدید بین المللی موجب شده است که در میان قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا دارای نقشی عمده و برجسته‌ در روند سیاسی عراقِ پس از صدام ‌باشند.

در سه دهه گذشته ایران و آمریکا هر کدام به دنبال حذف و کمرنگ نمودن نفوذ و قدرت سیاسی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی یکدیگر در منطقه خاورمیانه بود‌ه‌اند. عراق یکی از محدود عرصه هائی است که منافع ایران و آمریکا نزدیگی زیادی با یکدیگر دارد و دو کشور را به سوی اتحادی طبیعی سوق میدهد. تداوم بی‌ثباتی و ناامنی‌ در عراق و حتی تشدید آن و نگرانی‌های موجود در خصوص احتمال گسترش بحران این کشور به یک منازعه‌ منطقه‌ای موجب شده است الگوها و سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه از سوی آمریکا و تلاش این کشور برای کنار گذاشتن جمهوری اسلامی ایران از معادلات منطقه‌ای با توجه به نفوذ غیرقابل انکار آن مورد بازبینی قرار گیرد.

اگر چه نمی توان انتظار داشت که با ظهور باراک اوباما در ایالات متحده استراتژی های کلان این کشور در جهان دستخوش «تغییر» بنیادین شوند اما شکست نسبی اهداف آمریکا در خاورمیانه و خصوصا عراق موجب شده است که تیم جدید سیاسی و نظامی ایالات متحده تاکتیک های متفاوتی را در منطقه اتخاذ نمایند که دوری از یکجانبه گرائی،بهره گیری از قدرت نرم و توجه به واقعیات موجود برخی از اصول آن به شمار می رود.

پژوهش حاضر که تلاشی برای بررسی تاثیر عوامل داخلی، نهادی،شخصی،حاکمیتی و جهانی در اتخاذ سیاستهای اوباما در خاورمیانه است با روشی توصیفی و تحلیلی کوشیده است ضمن مداقّه در بررسی تغییرات رفتار بوش و اوباما را در عرصه عراق همگرائی و واگرائی های ایالات متحده در این کشور را با جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار دهد.

نگارندگان در بخش اول کوشیده است برای روشن شدن فضای تاریخی و ذهنی مخاطب ابتدا به بررسی مختصر روابط ایالات متحده و عراق بپردازد، در بخش دوم به بررسی رفتار دولت اوباما و شرایط مختلفی که ایالات متحده را به «تغییر» رفتار وا داشته است می پردازد و در این راستا از سطوح تصمیم گیری 5گانه روزنا استفاده می نماید، بخش سوم تاملی مختصر در روابط و نگاه ایران به عراق پس از صدام است و قسمت نهائی که بخش اصلی پژوهش حاضر محسوب میشود به بررسی تعارضات و اشتراکات ایران و آمریکای دوره اوباما در عرصه عراق گرداخته است.

 

مقاله در پایگاه اینترنتی نشریات کشور، magiran

ادامه نوشته